Przezskórna elektroliza Epte® jako innowacyjna metoda leczenia tendinopatii – wstęp teoretyczny
U pacjentów z tendinopatią w ramach rehabilitacji warto rozważyć przezskórną elektrolizę. Ta minimalnie inwazyjna metoda pozwala na wytworzenie kontrolowanego stanu zapalnego w zmienionym zwyrodnieniowo ścięgnie, które utraciło zdolność do regeneracji, i w ten sposób stymulowanie organizmu do wytworzenia nowych tkanek.
Obecnie przyjmuje się, że proces degeneracji ścięgna związany jest z niepowodzeniem gojenia się. Tradycyjny model opisujący degenerację ścięgna jako proces zapalny „tendinitis” jest błędny z uwagi na brak komórek stanu zapalnego w zdegenerowanym ścięgnie w obliczu zmian w budowie kolagenu, jego grubości i zmian śluzakowatych dlatego termin tendinopatia jest bardziej odpowiedni. Histologicznie tendinopatię cechują: zmiany funkcjonalne w tenocytach, degeneracja kolagenu, hiperwaskularyzacja, proliferacja substancji podstawnej. Tenocyty tracą swój podłużny kształt stając się okrągłe, a w ich wnętrzu dochodzi do zwiększenia ilości retikulum endoplazmatycznego. Znacząco podnosi się ilość protoglikanów w szczególności agrekan i biglican. Dochodzi do zmian w macierzy zewnątrzkomórkowej, ilość kolagenu typu III wzrasta w stosunku do kolagenu typu I, który jest bardziej gęsty i odporniejszy na rozciąganie. Kolagenazy z rodziny metaloproteinaz (MMP) odgrywają kluczową rolę w mechanizmie powstawania tendinopatii.
W zdegenerowanych ścięgnie istnieje zachwianie balansu pomiędzy MMP a ich tkankowymi ihibitorami (TIMP). W przypadku nadmiernego przeciążenia ścięgna dochodzi do nadmiernej aktywności MMP powodujących degenerację błony podstawnej kolagenu, przez co fibroblasty tracą umiejętność poczucia przenoszenia sił.
Leczenie tendinopatii – metody
Zachowawcza rehabilitacja tendinopatii najczęściej obejmuje program złożony z odpoczynku, krioterapii, elektroterapii, fali uderzeniowej, laseroterapii, terapii manualnej, stosowania leków przeciwzapalnych lub iniekcji sterydowych. Brakuje dowodów naukowych na istnienie przewagi efektywności każdej z wymienionych metod nad inną. W ostatnim dziesięcioleciu pojawiła się nowa, minimalnie inwazyjna metoda wykorzystująca prąd galwaniczny (PG) i igłę do akupunktury z obiecującymi wynikami klinicznymi – przezskórna elektroliza (PE).
Efekt elektrochemiczny
Od dawna wiadomo, że aplikacja prądu galwanicznego na słoną wodę powoduje reakcję chemiczną nazywaną elektrolizą – rozkład wody (H20) i chlorku sodu (NaCl) na ich podstawowe chemiczne składowe. Ludzkie ciało składa się w 80% z wody i wykazuje identyczne zachowanie się na przepływ prądu galwanicznego. Prąd galwaniczny powoduję reakcję elektrochemiczną wędrowanie jonów Na+ do katody i jonów Cl- do anody. Pod katodą jony Na+ reagują z wodą (H2O) formując wodorotlenek sodu (NaOH) i wodór w postaci gazu (H2), pod anodą jony Cl- reagują z wodą (H2O) tworząc kwas chlorowodorowy (HCl) i OH-. Produkty elektrolizy powodują zmianę pH pod anodą na kwasowe i katodą na zasadowe. Jeśli prąd galwaniczny przepływa odpowiednio długo bezpośrednio przez zdegenerowaną tkankę ścięgna zmiana pH powoduje jej drażnienie. Nagromadzenie wodorotlenku sodu pod elektrodą aktywną katodą stymuluje wzrost PO2 , fagocytozę i biologiczną aktywację mechanizmu regeneracji ścięgna.
Pobudzenie czynników wzrostu / apoptoza
Przezskórna elektroliza indukuje proces apoptozy komórek poprzez zwiększenie ekspresji białek Smac/DIABLO oraz zwiększenie ilości cytochromu C na ścieżce kaspazy. PE powoduje wzrost ekspresji : czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), receptora czynnika zrostu śródbłonka naczyniowego – 2 (VEGFR-2), receptora czynnika zrostu śródbłonka naczyniowego – 1 (VEGFR-1), receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksysomów (PPAR-γ). Aktywacja PPAR- γ i wzrost ekspresji VEGFR-2, VEGRF-2, VEGF świadczy o działaniu przeciwzapalnym i uruchomieniu mechanizmu angiogenezy.
Galwanotaksja
Przezskórna Elektroliza powoduje galwanotaksję – migrację komórek w obszarze przepływu prądu. Na skutek działania PG w kierunku katody podążają: neutrofile, fibroblasty, limfocyty i mastocyty. Oddziaływanie PG przez igłę na zdegenerowane ścięgno zwiększa przepuszczalność błon komórkowych fibroblastów dla wapnia, który indukuje ekspozycję dodatkowych receptorów insulinowych na powierzchni błony komórkowej pozwalając insulinie na przyłączenie się. Zwiększenie działania insuliny powoduje syntezę DNA i nowego kolagenu. Przepływ PG przyciąga również tenoblasty stymulując ich proliferację i syntezę kolagenu.
Mechanotransdukcja
W trakcie PE zachodzi mechanotransdukcja. Rotacje igły „nawijają” tkankę łączną rozciągając błony komórkowe fibroblastów co pobudza integryny w niej zawarte. Integryny oddziałują poprzez cytoszkielet na jądro komórkowe zwiększając ekspresję genów prowadząc do syntezy nowego kolagenu i wydzielanie go do macierzy zewnątrzkomórkowej.
AUTOR: Adam Michoński
W następnym artykule przedstawimy informację na temat procedury leczniczej przezskórnej elektrolizy Epte.
Zobacz film o terapii:
Więcej informacji znajdą Państwo: https://www.bardomed.pl/przezskorna-elektroliza/792-aparat-do-przezskornej-elektrolizy-epte.html
Zapisy na kurs z przezskórnej elektrolizy: http://przezskornaelektroliza.pl/kontakt/
mam zaparcie prze te twe podskórn, przezskórne, podskorne, wyskornetne dzialanie. mam tam bolesne, nieprzerwane i nie do zablokowania pierdniecia wysadzajace okolice i obey ciebie w przestworza magister od nivzego, po nic,