Czym jest zamrożony bark i jak go leczyć? Rola fizjoterapii
Leczenie zapalenia zarostowego torebki stawowej, nazywanego też barkiem zamrożonym, jest czasochłonne i wymaga zaangażowania ze strony pacjenta. Czas powrotu do zdrowia jest krótszy, jeśli problem zostanie zdiagnozowany wcześnie, dlatego nie warto ignorować pierwszych sygnałów choroby. Jak wygląda leczenie i rehabilitacja zespołu zamrożonego barku?
Spis treści
Zarostowe zapalenie torebki stawowej, czyli bark zamrożony
Bark zamrożony to zarostowe zapalenie torebki stawowej, które z czasem może doprowadzić do przewlekłego uszkodzenia barku, zmniejszającego jego ruchomość, stabilność i siłę.
Kompleks barkowy to bardzo złożona struktura, składająca się ze stawów mostkowo-obojczykowego, barkowo-obojczykowego, łopatkowo-ramiennego i łopatkowo-żebrowego. Do tego dochodzą liczne ścięgna, mięśnie i więzadła. Dzięki tej skomplikowanej konstrukcji, jest to jedna z najbardziej mobilnych części naszego ciała.
Bark podlega dużym obciążeniom, dlatego mimo swojej stabilności, jest podatny na kontuzje, które wpływają na pracę całego obszaru.
Zamrożony bark – przyczyny
Zamrożony bark oznacza, że stan zapalny spowodował obkurczenie więzadeł i torebki stawowej, a to znacznie ogranicza ruchomość w barku i skutkuje silnym bólem. Z czasem torebka stawowa włóknieje, co potęguje sztywność.
Zamrożony bark może być spowodowany wcześniejszym urazem, unieruchomieniem albo operacją – to postać wtórna.
Czasem jednak problem pojawia się bez wyraźnej przyczyny – wtedy mowa o pierwotnym zespole zamrożonego barku. Czasem choroba bywa związana z takimi przypadłościami jak: zapalenie stawów, cukrzyca, nadczynność tarczycy lub choroba niedokrwienna serca.
Zamrożony bark – objawy
W przypadku zespołu zamrożonego barku objawy zmieniają się z czasem. Wyróżnia się kilka faz zarostowego zapalenia torebki stawowej.
- W trakcie fazy ostrej, tzw. zamrażania, stan zapalny rozwija się, ból i ograniczenie ruchomości rosną (zwłaszcza podczas ruchu odwodzenia, zginania oraz rotacji wewnętrznej). Początkowo dają się we znaki tylko przy skrajnych ruchach, z czasem coraz częściej, na co dzień. Potem ból robi się bardzo silny, a zakres ruchu wciąż się zmniejsza.
- Kolejna jest faza tzw. pełnego zamrożenia – ruchomość jest znikoma, a ból zaczyna słabnąć.
- Tzw. faza odtajania charakteryzuje się brakiem bólu i wciąż nieustępującym dużym ograniczeniem zakresu ruchu.
Choroba postępuje zazwyczaj powoli, każda faza trwa co najmniej 2-3 miesiące. Ważne, by nie ignorować leczenia, kiedy w fazie drugiej ból słabnie. Pozorna oznaka zdrowienia jest tu dużą pułapką!
Leczenie zamrożonego barku
Kiedy pójdziemy z zapaleniem zarostowym torebki stawowej do specjalisty, lekarz po badaniu fizykalnym dla potwierdzenia diagnozy zleci dodatkowe badanie – prawdopodobnie będzie to USG albo rezonans magnetyczny. Dokładny proces leczenia jest zależny od stadium choroby, ale zawsze kluczowym elementem terapii barku zamrożonego jest odpowiednia fizjoterapia.
W pierwszej fazie, ostrej, bardzo ważne są leki przeciwbólowe i przeciwzapalne – powstrzymują bowiem rozwój problemu. Czasem lekarz może zalecić także zastrzyki steroidowe. Poza tym, by przyspieszyć proces regeneracji, stosuje się zabiegi fizykalne.
W późniejszym stadium choroby lub kiedy metody zachowawcze nie zadziałały, konieczne może okazać się leczenie operacyjne (artroskopia), po którym zalecana jest rehabilitacja barku.
Bark zamrożony a fizjoterapia
Kiedy dotknie nas taka dolegliwość jak zamrożony bark, masaż jest jedną z podstawowych technik rozciągających, stosowanych podczas rehabilitacji. Nieodłącznym elementem leczenia są też ćwiczenia na zamrożony bark. Kinezyterapię, czyli treningi, wdraża się jednak dopiero, kiedy ból się zmniejszy. Terapię zapalenia zarostowego torebki stawowej rozpoczyna się ćwiczeniami rozciągającymi, a z czasem włącza się także zadania siłowe i oporowe.
Fizjoterapeuci stosują różne techniki, m.in.:
- terapię manualną,
- opracowywanie punktów spustowych,
- pracę z powięzią.
Dodatkowo często sięgają po nowoczesne rozwiązania, np.:
- sonoterapię (ultradźwięki),
- falę uderzeniową,
- fonoforezę,
- prądy TENS,
- magnetoterapię,
- światłolecznictwo,
- laser wysokoenergetyczny,
- krioterapię.
Konkretny wybór i parametry dobiera się do fazy rozwoju schorzenia, etapu leczenia i ewentualnych przeciwwskazań.
-
43900.00 złAparat do terapii falą uderzeniową Rosetta ESWT
-
52000.00 złLaser wysokoenergetyczny iLUX PLUS 15 W, 810nm + 980nm
Cały proces powrotu do zdrowia jest czasochłonny, wymaga od pacjenta wiele cierpliwości i wytrwałości w ćwiczeniach, ponieważ rehabilitacja trwa minimum kilka miesięcy, a zwykle około roku do półtora. Generalnie im szybciej zgłosimy się po pomoc, tym powrót do zdrowia będzie szybszy, dlatego nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty, jeśli coś nas niepokoi.