Diatermia krótkofalowa a inne zabiegi ciepłolecznicze w fizykoterapii – porównanie
Zabiegi ciepłolecznictwa w fizykoterapii są rodzajem termoterapii polegającej na dostarczeniu do organizmu energii cieplnej. Sposób wprowadzania energii odbywa się głównie na drodze przewodzenia, przenoszenia i promieniowania. W zależności od zastosowanej dawki oraz rodzaju zabiegu, ciepło oddziałuje na organizm powierzchownie. Przykładem są: zabiegi parafinowe, gorące okłady lub zabieg diatermii krótkofalowej.
Działanie biologiczne zabiegów ciepłolecznictwa, w tym diatermii krótkofalowej
Działanie ciepła znajduje wytłumaczenie u podstaw fizjologii człowieka. Przepływ krwi przez skórę jest kontrolowany przez dwie gałęzie współczulnego układu nerwowego: noradrenergiczny układ zwężający naczynia i cholinergiczny, aktywny środek rozszerzający naczynia krwionośne. Mechanizmy te wpływają na główne aspekty odpowiedzi termoregulacyjnych organizmu. Energia cieplna wykorzystana jako bodziec w fizjoterapii zwiększa temperaturę skóry i stawów, stymuluje termoreceptory skórne, co powoduje uwalnianie bradykininy, która rozluźnia ściany mięśni gładkich i wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych.
W przypadku zabiegów mających na celu głębszą penetrację w tkanki, zauważono jak zmniejsza się wrażliwość nerwów czy zwiększa metabolizm tkanek. Zmniejsza się również wrażliwość wrzeciona na rozciąganie mięśni, powodując zwiększenie ich elastyczności.
W efekcie uzyskujemy zmniejszenie napięcia mięśniowego, przyspieszenie mechanizmów obronnych organizmu, wzrost wydzielania hormonów tkankowych. Zmiany jakie możemy zauważyć na zewnątrz organizmu uwidaczniają się w postaci: zwiększonego zakresu ruchomości w stawach, wchłanianiu obrzęków i krwiaków, uelastycznieniu blizn.
Diatermia krótkofalowa w porównaniu do innych metod termoterapii
Diatermia krótkofalowa w swoim zastosowaniu wykorzystuje elektromagnetyczne fale radiowe do przekształcania energii w ciepło przenikające głęboko do organizmu. Podobnie jak w przypadku ultradźwięków, uważa się, że diatermia krótkofalowa wywiera działanie terapeutyczne zarówno za pomocą mechanizmów termicznych, jak i nietermicznych. Diatermię krótkofalową na tle innych zabiegów ciepłolecznictwa z zakresu fizykoterapii, wyróżnia to, że ciepło działające leczniczo ma charakter endogenny (jest wytwarzane w tkankach).
-
29150.00 złDiatermia mikrofalowa Enraf-Nonius Radarmed 650+ - 1435901
-
27900.00 złDiatermia krótkofalowa Enraf-Nonius Curapuls 670 - 1403932
-
55600.00 złDiatermia krótkofalowa Enraf-Nonius Curapuls 970 - 1419942
Tryb ciągły i pulsacyjny oraz ich efekty
Podobnie jak inne metody nakładania energii na ciało, diatermia krótkofalowa może być stosowana w dwóch trybach: ciągłym lub pulsacyjnym. Gdy używany jest tryb ciągły, docelowa tkanka jest nieustannie ogrzewana przez docierające do niej fale elektromagnetyczne.
Natomiast impulsowa diatermia krótkofalowa (PSWD) lub impulsowa energia elektromagnetyczna (PEME) jest przerywanym, oscylującym polem wysokiej częstotliwości (27,12 MHz). Średnia moc zależy od mocy szczytowej (impulsu), czasu trwania i częstotliwości impulsu. Efekt cieplny jest wytwarzany tylko przy wydajności powyżej 7W. Wykazano, iż nietermiczne efekty fizjologiczne PSWD występują z powodu pobudzenia jonów, cząsteczek, błon i być może komórek, które przyspieszają transport błon, aktywność fagocytarną i enzymatyczną. Tryb pulsacyjny jest używany, gdy potrzebna jest mniejsza ilość ciepła dla chorej tkanki.
Jednym z najbardziej obiecujących zastosowań trybu pulsacyjnego jest możliwość zwiększenia elastyczności i mobilizacji stawów w celu przywrócenia wspólnego zakresu ruchu. Diatermia krótkofalowa obejmuje również korzyści nietermiczne, w tym:
- przyspieszenie wzrostu komórek,
- włączanie uszkodzonych komórek do procesu regeneracji,
- przyspieszone gojenie się ran.
Efekty termiczne, które wystąpią w tkankach, zależą od oporu właściwego tkanek, przewodzenia oraz stałej dielektrycznej, a także zawartości wody w tkankach. Dzięki zastosowaniu indukcyjnego aplikatora (metoda indukcyjna), który wytwarza indukowane magnetyczne wiry prądów fal radiowych w tkankach (tzw. prądy Eddiego), można uzyskać selektywne ogrzewanie tkanek bogatych w wodę, tj. mięśni.
Natomiast stosując aplikator sprzężony z pojemnością (metoda kondensatorowa), który generuje ciepło poprzez pole elektryczne, osiągane jest selektywne ogrzewanie tkanek ubogich w wodę, czyli: podskórny tłuszcz i sąsiednie tkanki miękkie.
Metodyka zabiegu wymaga zwrócenia uwagi na obecność metalowych przedmiotów. Pacjent musi usunąć całą biżuterię, a stół do terapii musi być wykonany z materiału nieprzewodzącego, np. drewna.
Przeciwskazaniem do zabiegu diatermii krótkofalowej są: obecność rozrusznika serca, stymulatory w rdzeniu kręgowym, implanty chirurgiczne i wkładki wewnątrzmaciczne.