Choroba Baastrupa – charakterystyka i możliwości rehabilitacji: ćwiczenia oraz fizykoterapia

Choroba Baastrupa jest zwyrodnieniowym schorzeniem kręgosłupa, które może skutkować nawet kalectwem. Jak ją rozpoznać i leczyć? Jak wygląda rehabilitacja? Na te pytania odpowiadamy w artykule.

Zespół Baastrupa – co to jest?

Choroba Baastrupa to problem zwyrodnieniowy dotyczący kręgosłupa. Jej nazwa pochodzi od nazwiska radiologa, który opisał to schorzenie w pierwszej połowie dwudziestego wieku, ale ze względu na swoją specyfikę bywa nazywane także „kissing spine”, czyli chorobą całujących się wyrostków.

Polega bowiem na tym, że wyrostki kolczyste kręgosłupa zbliżają się do siebie na tyle, że zaczynają się stykać lub ocierać, co z czasem powoduje ich zniekształcenie. Najczęściej dotyczy to odcinka lędźwiowego, zwłaszcza kręgów L4-L5, ale zdarza się też w odcinku szyjnym.

Przyczyny choroby Baastrupa

Nie znamy dokładnych przyczyn powstawania problemu, ale cechy choroby Baastrupa wskazują na to, że pojawia się ona ze względu na uwarunkowania anatomiczne (lordoza, dłuższe wyrostki kolczyste), zwiększoną aktywność kręgosłupa lub z powodu uszkodzenia więzadła międzykolczystego. Często dotyka osoby starsze lub pracujące fizycznie.

Objawy zespołu Baastrupa

Najczęstszymi objawami choroby są:

• silny ból zmienionego chorobowo odcinka kręgosłupa, 

• wrażliwość tego miejsca na dotyk,

• charakterystyczny przeprost tułowia (zwiększona lordoza).

Choroba Baastrupa a rwa kulszowa

Jak odróżnić to schorzenie od innych, szczególnie od rwy kulszowej? Najważniejszą, najbardziej charakterystyczną różnicą jest rodzaj bólu, który przy zespole Baastrupa jest miejscowy i nie promieniuje do innych części ciała, co dla rwy kulszowej oraz wielu innych schorzeń kręgosłupa jest typowe.

Choroba Baastrupa – leczenie

Do jakiego lekarza iść z chorobą Baastrupa? Osoba podejrzewająca ją u siebie powinna w pierwszej kolejności udać się do lekarza rodzinnego, który da jej skierowanie do neurologa. Można też oczywiście wybrać się bezpośrednio do specjalisty na płatną wizytę.

Po wywiadzie z pacjentem i dokładnym badaniu fizykalnym lekarz wypisze choremu skierowanie na zdjęcie rentgenowskie, które da pełny obraz zmian zwyrodnieniowych (zwapnień i osteofitów, czyli narośli kostnych). Dokładna diagnoza jest bardzo istotna ze względu na to, że niewłaściwie dobrane leczenie lub jego brak może skutkować nawet trwałym kalectwem.

W zależności od wyników, specjalista zaproponuje odpowiednią terapię zachowawczą, a kiedy metody nieinwazyjne nie zadziałają lub stan będzie bardzo zaawansowany – operacyjną (usunięcie końców wyrostków kolczystych).

Przy chorobie Baastrupa stosuje się leki przeciwbólowe, rozluźniające i przeciwzapalne, czasem także steroidowe. Niekiedy stosuje się także sprzęt ortopedyczny, taki jak gorset stabilizujący. Ważnym elementem leczenia jest rehabilitacja – zarówno w formie zabiegów fizykalnych, jak i kinezyterapii.

Choroba Baastrupa – rehabilitacja (ćwiczenia i zabiegi)

Rehabilitacja przy tym schorzeniu ma na celu ograniczanie stanu zapalnego, zmniejszanie bólu, rozluźnianie i uelastycznianie tkanek, a na późniejszym etapie także wzmocnienie mięśni, które podtrzymują kręgosłup, bo go odciążyć.

Z pierwszymi dwoma problemami – stanem zapalnym i bólem – najlepiej radzą sobie takie zabiegi jak laseroterapia (w tym laser wysokoenergetyczny), ultradźwięki, krioterapia, elektroterapia oraz magnetoterapia.

• 
  52000.00 zł
  Laser wysokoenergetyczny iLUX PLUS 15 W, 810nm + 980nm
  Zobacz w sklepie
• 
  4370.00 zł
  Aparat do elektroterapii BARDOMED E1
  Zobacz w sklepie

Z kolei do poprawy kondycji tkanek – ich elastyczności i siły – najlepiej sprawdzają się zajęcia ruchowe. Ćwiczenia przy chorobie Baastrupa skupiają się na partiach grzbietu i brzucha, a zwłaszcza na mięśniach przykręgosłupowych. Treningi obejmują naukę prawidłowych wzorców ruchu oraz postawy, ćwiczenia ogólnousprawniające, izomeryczne, oporowe.

Dodatkowo fizjoterapeuta może zaproponować terapię manualną i/lub kinesiotaping, który pomaga utrzymać efekty terapii (zarówno rozluźniające, jak i mobilizujące) między zajęciami lub zabiegami.

Praca nad skutkami choroby Baastrupa może być trudna – warto ją jednak podjąć, by zatrzymać rozwój zwapnień i osteofitów oraz utrzymać sprawność.