Choroba de Quervaina – przyczyny, objawy i fizjoterapia
Choroba de Quervaina to – obok zespołu cieśni – druga najczęstsza dolegliwość nadgarstków. W przypadku tego urazu warto działać szybko, żeby uniknąć leczenia operacyjnego. Jakie są przyczyny i objawy tej kontuzji? Jakie zabiegi fizjoterapeutyczne mogą być zastosowane przy zespole de Quervaina?
Spis treści
Zapalenie pochewki ścięgnistej prostowników palców
Zespół de Quervaina to zapalenie pochewki ścięgnistej prostowników palców, zawierającej ścięgna mięśnia odwodziciela długiego i prostownika krótkiego kciuka. To więc jeden z rodzajów entezopatii (zapalenia przyczepu ścięgna), o których więcej przeczytacie w innym naszym tekście: Entezopatia – rodzaje entezopatii, przyczyny i leczenie zabiegami fizykalnymi.
Czym jest natomiast pochewka ścięgnista? To osłona ścięgna – złożona z dwóch warstw i mazi między nimi, ułatwiającej ruch i ograniczającej tarcie pomiędzy tkankami, które oddziela.
Zespół de Quervaina – przyczyny
Co może spowodować chorobę de Quervaina? Wszelkie czynności, które wymagają powtarzalnego lub długotrwałego mocnego chwytu przy równoczesnym odwodzeniu ręki.
W takiej sytuacji dochodzi bowiem do konfliktu pochewki ścięgnistej z sąsiadującymi strukturami – mazi jest za mało, a tarcie uszkadza tkanki. Nawarstwianie się mikrourazów prowadzi do rozwinięcia stanu zapalnego, jeśli struktury nie mają odpowiedniego czasu na regenerację.
Taki problem spotyka między innymi młode matki (głównie przez ruch podnoszenia dziecka), osoby uprawiające sporty rakietowe lub grające w kręgle, muzyków, golfistów, kajakarzy czy wędkarzy. Może on pojawić się też w związku z długotrwałą pracą przy komputerze albo nadmiernym korzystaniem z telefonu komórkowego, tabletu lub konsoli.
Czasem zespół de Quervaina jest związany z innym aktualnym lub dawnym urazem w obrębie nadgarstka (na przykład zwapnienia, blizny pooperacyjne albo przebyte złamania) albo wynika ze zmian zwyrodnieniowych, powodowanych między innymi reumatoidalnym zapaleniem stawów.
Objawy choroby de Quervaina
Do objawów zespołu de Quervaina należą:
- ból w okolicach podstawy kciuka i wyrostka rylcowatego kości promieniowej (nadgarstka od strony kciuka) przy czynnych i biernych ruchach kciuka lub silnym chwycie,
- zmniejszona ruchomość dłoni i kciuka,
- obrzęk,
- osłabienie mięśni,
- tkliwość dotykowa,
- uczucie przeskakiwania ścięgien i ich napięcia.
Pogrubienie pochewki, powodujące przeskakiwanie i „trzaskanie” kciukiem, to zwykle skutek już przewlekłego zapalenia.
Podobne objawy dają jednak także inne schorzenia, jak zmiany zwyrodnieniowe w tym obszarze, złamanie wyrostka rylcowatego kości promieniowej lub kości łódeczkowatej, dlatego w celu pewnej diagnozy konieczna jest wizyta u specjalisty.
Choroba de Quervaina – diagnostyka i leczenie
Lekarz po wstępnym wywiadzie wykona badanie palpacyjne i kilka testów, pozwalających stwierdzić rodzaj kontuzji – w przypadku zespołu de Quervaina będą to najprawdopodobniej testy Finkelsteina i Muckarda. Dodatkowo ortopeda może zalecić wykonanie badań rentgenowskiego lub ultrasonograficznego, by ocenić ewentualne inne problemy i poznać ich źródło. Bardzo rzadko poszerza się diagnostykę o rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową.
Kiedy specjalista potwierdzi chorobę de Quervaina, to zaleci odpowiednie leki, zabiegi i ćwiczenia. W początkowym stadium choroby leczenie zachowawcze powinno być skuteczne. Konieczne jest wtedy unieruchomienie kciuka na około 2-3 tygodnie. Dodatkowo stosuje się leki przeciwbólowe oraz sterydy.
W trudniejszych przypadkach zespołu de Quervaina zabieg operacyjny bywa niezbędny – zwykle jednak również on kończy się powrotem do pełnej sprawności.
Choroba de Quervaina a fizjoterapia
Niezależnie od metody nieodłączną częścią leczenia choroby de Quervaina jest fizjoterapia. Jej dobór jest inny w zależności od przebiegu i etapu choroby.
W przypadku zespołu de Quervaina zabiegi rehabilitacyjne mogą obejmować:
- krioterapię (o działaniu przeciwbólowym i biostymulacyjnym),
- jonoforezę (by wprowadzić lek sterydowy bezpośrednio w chore miejsce),
- laseroterapię (przyspiesza gojenie się urazu),
- terapię ultradźwiękami (działa przeciwzapalnie i pobudza tkanki do regeneracji),
- terapię falą uderzeniową (działającą rozluźniająco i przeciwbólowo),
- terapię manualną (by przywrócić właściwe napięcie i ślizgi przeciążonych tkanek),
- kinesiotaping (dla utrzymania efektów terapii między zabiegami).
-
4370.00 złAparat do elektroterapii BARDOMED E1 -
4370.00 złAparat do ultradźwięków BARDOMED U1 -
43900.00 złAparat do terapii falą uderzeniową Rosetta ESWT
Ćwiczenia zalecane przy chorobie de Quervaina
W chorobie de Quervaina fizjoterapia musi być uzupełniona ćwiczeniami. Właściwy moment ich rozpoczęcia wyznaczy nam specjalista, bo – zgodnie ze wcześniejszymi wskazówkami – na pierwszym etapie leczenia ręka powinna odpoczywać.
Przy zespole de Quervaina najlepiej sprawdzają się ćwiczenia rozciągające, a na późniejszym etapie także czynne i oporowe. Poniżej podajemy przykłady zadań, które może wyznaczyć fizjoterapeuta, ale warto je wykonywać również profilaktycznie, kiedy czujemy, że nasze nadgarstki są nadmiernie obciążane.
Ćwiczenie pierwsze: Wyciągamy przed sobą wyprostowaną rękę z dłonią skierowaną wewnętrzną stroną do podłogi, zginamy dłoń w dół. Drugą ręką delikatnie dociskamy do siebie palce ćwiczonej dłoni i przytrzymujemy chwilę. To samo robimy, zginając dłoń w górę.
W kolejnej wersji dłoń w pozycji wyjściowej (wyprostowana wraz z całą ręką) obracamy o 90 stopni, ustawiając ją kciukiem do góry. W tej pozycji kierujemy dłoń w dół, znów delikatnie dociskając drugą ręką.
Ćwiczenie drugie: W swobodnie trzymanej dłoni łączymy opuszki wyprostowanych kciuka i małego palca na kilka sekundach, po czym rozluźniamy dłoń. Powtarzamy kilka razy.
Warto też zwrócić uwagę na swoje nawyki. Jeśli to one doprowadziły do urazu, musimy je zmienić, by zapobiec nawrotom kontuzji.
