Uszkodzenie nerwów obwodowych kończyny górnej – postępowanie rehabilitacyjne

Uszkodzenie nerwów obwodowych kończyny górnej - fizjoterapia

Porady eksperta

Uszkodzenia nerwów obwodowych pod względem przyczyn dzielimy na dwa rodzaje: mechaniczne oraz w wyniku choroby przewlekłej. Rehabilitacja jest wymagana niezależnie od rodzaju uszkodzenia. Nerwy najsłabiej chronione oraz przebiegające powierzchownie są najbardziej narażone na mechaniczne uszkodzenie. Najczęściej więc uszkodzenie nerwów obwodowych zlokalizowane jest w obrębie kończyn górnych, rzadziej dolnych. Jak wygląda postępowanie rehabilitacyjne i które metody fizykalne są najczęściej wykorzystywane? Wyjaśniamy w artykule.

Rehabilitacja w przypadku uszkodzenia nerwów obwodowych

Niezależnie od rodzaju uszkodzenia, nie można zapominać, że rehabilitacja jest kluczowym elementem poprawy przewodnictwa nerwowego oraz regeneracji uszkodzonych nerwów. Terapia obejmuje fizykoterapię, hydroterapię, kinezyterapię oraz wiele innych dostępnych metod, które powszechnie są spotykane w gabinecie fizjoterapeuty.

Uszkodzenie nerwów obwodowych kończyny górnej - fizjoterapia

Podczas terapii istotnym działaniem jest dbanie o układ krwionośny, by zapobiec powstawaniu obrzęków oraz sztywności wskutek ograniczenia ruchu. Skutecznymi oraz najczęściej stosowanymi metodami na walkę z obrzękami i zaburzeniami ruchomości w stawach są ćwiczenia bierne, masaż, drenaż limfatyczny, terapia ciepłem, taping.

Zastosowanie elektroterapii przy uszkodzeniu nerwów obwodowych

Kluczowym elementem w rehabilitacji jest przeciwdziałanie zanikom mięśniowym. W tym kontekście elektroterapia – jako bardzo popularny środek stosowany w walce z powikłaniami uszkodzeń obwodowego układu nerwowego – wydaje się być rozsądnym wyborem już na początku rehabilitacji.

Jedną z możliwości jest wykorzystanie elektroterapii do stymulowania układu mięśniowego prądami diadynamicznymi oraz impulsami trójkątnymi. Metodyka zabiegu zakłada, że prądy powinno się stosować codziennie.

Podczas zabiegu mięsień nie powinien się zmęczyć, ponieważ w takim przypadku terapia nie będzie skuteczna. O zmęczeniu zostaniemy powiadomieni, gdy włączą się antagoniści i skurcz ustanie. Warto, by pacjent podczas całej terapii śledził na bieżąco swoje postępy, co w znaczący sposób wpłynie na wolę do ćwiczeń.

Problemy podczas rehabilitacji

Pacjent – poza zaangażowaniem oraz aktywną współpracą z terapeutą – musi być w pełni świadomy długiego czasu regeneracji uszkodzenia oraz powolnej poprawy.

Częstym zjawiskiem jest niechęć do dalszej współpracy wywołana przez ból, który towarzyszy niektórym pacjentom na późniejszym etapie rehabilitacji i jest on spowodowany poprawą przewodnictwa nerwowego. Zdarza się, że pacjenci, którzy mieli zaburzone czucie, zniechęcają się do dalszej pracy, skarżąc się na dyskomfort z tym związany.

Sam objaw z perspektywy terapeuty jest odbierany pozytywnie, ponieważ świadczy o tym, że terapia działa. Warto więc przed przystąpieniem do rehabilitacji być świadomym efektów, które wynikną z poprawy przewodnictwa nerwowego.

Autor: Bartłomiej Żołobowicz

Bartek jest fizjoterapeutą, doradcą sprzętowym firmy BardoMed. Specjalizuje się w innowacyjnych terapiach, takich jak terapia TECAR, laser wysokoenergetyczny, fala uderzeniowa.

Zobacz wszystkie artykuły tego autora

Ciekawi nas Twoja opinia, zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *