Suche igłowanie a akupunktura – przegląd zabiegów fizykalnych z wykorzystaniem igieł

Suche igłowanie a akupunktura – przegląd zabiegów fizykalnych z wykorzystaniem igieł

Porady eksperta

Igły kojarzone są przede wszystkim z nieprzyjemnymi odczuciami, jak pobieranie krwi, zastrzyki czy szczepienia. Jednak igły wykorzystywane są przez fizjoterapeutów oraz innych specjalistów do leczenia bólu różnego pochodzenia czy napięć mięśniowych. Myśląc o leczniczym działaniu igieł w pierwszej kolejności przychodzi do głowy zazwyczaj starożytna chińska akupunktura czy stosunkowo nowa metoda suchego igłowania. Są jednak jeszcze inne możliwości. Przedstawiamy przegląd zabiegów fizykalnych z wykorzystaniem igieł.

Suche igłowanie – zabieg i wskazania

Suche igłowanie to stosunkowo nowa metoda leczenia bólu mięśniowo-szkieletowego. Zazwyczaj jest dopełnieniem innych metod leczenia bólu, jak terapia manualna, ćwiczenia czy zabiegi fizykalne.

Osoba przeszkolona do wykonywania zabiegu wbija specjalne cienkie igły w punkty spustowe mięśniowo-powięziowe. Igły te nie zawierają żadnych substancji, stąd nazwa „suche igłowanie”. Ta technika może zmniejszyć napięcie, zwiększyć miejscowy przepływ krwi oraz zredukować miejscowy i rzutowany ból.

W momencie, gdy mięśnie są nadmiernie eksploatowane, zaburzone zostaje miejscowe krążenie, a co za tym idzie – upośledzone dostarczanie tlenu i składników odżywczych. Stymulacja punktu spustowego za pomocą igły powoduje uwolnienie napięć i przywrócenie normalnego ukrwienia. Dodatkowo ukłucie uruchamia włókna nerwowe i stymulacje endorfin, które działają przeciwbólowo.

Suche igłowanie jest chętnie stosowane w przypadku:

  • napięć mięśniowych, wywołanych stresem, złymi nawykami i nadmiernym wysiłkiem,
  • bólów mięśniowo-powięziowych,
  • bólu kręgosłupa spowodowanego napięciami mięśniowymi,
  • przewlekłych urazów mięśniowych i ścięgnistych, np. zespołu cieśni nadgarstka
  • blizn i zrostów,
  • neuropatii,
  • napięciowych bólów głowy.

Suche igłowanie a akupunktura – przegląd zabiegów fizykalnych z wykorzystaniem igieł

Akupunktura i jej zastosowanie w fizjoterapii

Akupunktura to metoda, o której słyszał prawie każdy. Opiera się na starożytnej medycynie chińskiej, a pierwsze wzmianki dotyczące wykonania zabiegu datuje się na około 100 lat p.n.e.

Akupunktura poprawia krążenie w obszarze zabiegowym, wspomagając regenerację i procesy gojenia. Igły stymulują uwalnianie endorfin i innych neuroprzekaźników, co wspomaga działanie przeciwbólowe i relaksacyjne. Akupunktura może wpływać również na układ odpornościowy, redukując stany zapalne. Dodatkowo akupunktura w tradycyjnej medycynie chińskiej ma na celu przywrócenie równowagi energetycznej w ciele poprzez przepływ Qi w meridianach.

Akupunktura jest stosowana w przypadku:

  • przewlekłego bólu (kręgosłupa i stawów),
  • chorób układu mięśniowo-szkieletowego,
  • chorób układu pokarmowego,
  • chorób układu oddechowego,
  • chorób dermatologicznych.

Czym różni się suche igłowanie od akupunktury?

Na pierwszy rzut oka zabiegi te wydają się wyglądać bardzo podobnie. Zarówno suche igłowanie, jak i akupunktura to metody łagodzenia bólu, jednak różnic pomiędzy tymi zabiegami jest kilka.

Przede wszystkim suche igłowanie to stosunkowo nowa metoda, która pojawiła się w latach 40. XX wieku, natomiast pierwsze zastosowanie akupunktury datuje się na około 100 lat p.n.e.

Obie metody różnią się również miejscem wbijania igieł. W przypadku suchego igłowania są to określone punkty spustowe w różnych mięśniach. Igły akupunkturowe wbija się w specyficzne miejsca na całym ciele, które znajdują się wzdłuż 14 kanałów energetycznych (meridianów).

Suche igłowanie stosuje się w przypadku bólu mięśniowo-powięziowego, natomiast akupunktura jest częściej używana w leczeniu dolegliwości wewnętrznych – trawiennych, stresu, przewlekłego bólu czy bezsenności.

Zabiegi te różnią się również techniką wykonywania. W akupunkturze igły pozostawia się na około 15-30 minut w miejscu zabiegu, natomiast w suchym igłowaniu ten czas jest krótszy. W tym ostatnim przypadku również igły są wbijane bardziej powierzchownie.

Inne zabiegi fizykalne z wykorzystaniem igieł

Jednym z najpopularniejszych zabiegów fizykalnych z użyciem igieł jest przezskórna elektroliza EPTE. Ta rewolucyjna technika pozwala skrócić czas potrzebny na powrót pacjenta do pełnej sprawności. Stosowana jest zazwyczaj w leczeniu dysfunkcji mięśni szkieletowych, szczególnie tendinopatii na wczesnym etapie.

Do zabiegu wykorzystuje się specjalną igłę, która jest połączona z urządzeniem generującym prąd stały o niskiej częstotliwości. Zastosowanie prądu w tym zabiegu ma za zadanie wywołać kontrolowany stan zapalny, stanowiący pierwszą fazę regeneracji tkanki. Przezskórna elektroliza ma skrócić czas rekonwalescencji, stymulować proces  gojenia i syntezy kolagenu typu I oraz zadziałać przeciwbólowo.

Kolejnym zabiegiem, wykorzystującym igły, jest przezskórna neuromodulacja (NMP). Zabieg wykonuje się pod kontrolą USG. Polega on na wprowadzeniu przez skórę, bardzo blisko nerwu, igieł akupunkturowych, do których podłącza się prąd niskiej i średniej częstotliwości.

Neuromodulację stosuje się m.in. w przypadku zespołu cieśni nadgarstka, rwy kulszowej czy ramiennej, przewlekłego bólu kręgosłupa oraz zespołów bólowych mięśniowo-powięziowych. O tym zabiegu więcej można przeczytać w naszym artykule pt. Neuromodulacja – opis metody i zastosowanie przezskórnej neuromodulacji NMP.

W kontekście powyższych zabiegów warto wspomnieć o urządzeniu EPTE BiPolar System. Jest to zestaw, który umożliwia wykonanie przezskórnej elektrolizy EPTE oraz neuromodulacji NMP. Wyposażając ten zestaw w dodatkowe akcesoria można również wykonać przezczaszkową stymulację prądem stałym (tDCS), czyli łącznie trzy zabiegi na jednym urządzeniu.

tDCS stymuluje określone części mózgu i jest stosowany jest w leczeniu wielu schorzeń, m.in. przewlekłego bólu mięśniowo-szkieletowego, autyzmu, zespołu Downa, fibromialgii, depresji, choroby Parkinsona czy Alzheimera, migreny, zaburzeń snu czy szumów usznych. Więcej o nim można przeczytać w artykule pt. tDCS, czyli przezczaszkowa stymulacja prądem stałym – na czym polega i jakie ma zastosowanie?

Angelika Sosulska-Zielezińska
Autor: Angelika Sosulska-Zielezińska

Fizjoterapeutka, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jej głównym zainteresowaniem jest fizjoterapia pediatryczna, w szczególności praca z niemowlętami. Zajmuje się pracą dydaktyczną i edukacją na żywo i w internecie.

Zobacz wszystkie artykuły tego autora

Ciekawi nas Twoja opinia, zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *